Sensiz “senli” anılar biriktirmeye devam ediyorum…
Mesela bugün yine bir ilki beraber yaşadık Balım…
Hiç unutmayacağım bir gün, seninle dolu olan her günüm gibi…
O konferans salonunda onlarca törende görev alan sen,
onlarca tiyatro oyunu sergileyen sen, hiç aklımıza gelmeyecek şekilde
sahnedeydin…
Çok sevdiğin sahnede!
Bale, drama, törenler ile hayat bulduğun sahneye bir
fotoğraf ve fonda yeni ortak şarkımız ile veda ettin…
Böylesi kimsenin aklına gelmezdi elbet…
En önde hepimiz seni 29 Ekim törenindeki gazeteci kız olarak
hatırladık…
- “Yazıyor, yazıyor… Laikliğin kabulünü yazıyor…”
Ozan Hoca ile sahnelediğin Küçük Öğretmen ile hatırladık seni…
- “Biraz ters bak, hiç mi
benden örnek almadın, kaşlarını çat” diyerek rolüne hazırlanmana yardım ettiğim
günler geldi aklıma…
Murat Hoca ile sahnelediğin “Mis Mis Dünya” oyununda çöp
poşetlerinden yaptığımız kostümü hatırladım…
10 Kasım törenindeki koro çalışman ve sahnedeki duruşun
geldi aklıma…
Romeo ve Juliet’ te bembeyaz bir melek oluşun… Ne güzel
çalışmıştık aynı sahnede liseli abi ve ablalarınla…
4. sınıfta “Ortaokula Merhaba” töreninde, sahnede,
arkadaşlarınla “Ben Böyleyim” şarkısında çılgınlar gibi hoplaya zıplaya dans
edişiniz geçti gözümün önünden…
Sonra, 4 yaşındayken, bale resitalinde ilk kez büyük bir
sahneye çıkışın…
7 yıl boyunca her Mayıs ayında yaşadığımız resital heyecanın…
En son “Cesur Prenses” tin…
Ondan önce “Alice Harikalar Diyarında” ki performansın…
Ve benim hayran kaldığım “Kuğu Gölü” ndeki “Beyaz Kuğum”…
Anaokulunda rol aldığın, dans ettiğin, folklor oynadığın, şarkı söylediğin onlarca an canlandı hafızamda...
Daha niceleri…
Bugün, o sahnede bambaşka bir şey vardı!
Seni sahnede her türlü hayal edebilirdim ama bu türlüsü aklıma
gelmezdi… Gelmedi… Hiç birimizin gelmedi…
Bugün, o sahnede başrol sendin… Olmasaydın ya keşke!
Gördün, duydun, hissettin belki…
Arkadaşlarının sana yazdığı mektupları okudum defalarca…
Ayranı çok sevdiğini, fanatik Galatasaray’ lı olduğunu, Icardi
sevdanı…
Seni bir ben böyle bilirdim sanırdım…
Yardımseverliğini, paylaşmayı bilmeni, liderliğini, bencil
olmayışını, adaletini, herkese yeten sevgini ve kocaman gülümsemeni…
Böyle hatırlanacak olmak koca koca insanlara nasip olmuyor,
biliyor musun?
Benim özel ve güzel kızım… 12 yılda neler yapmış, ne izler bırakmışsın… Erken vedanı hissederek mi açtın kocaman kalbini?
Seninle her zaman gurur duydum ve duymaya devam edeceğim
Balım… İyi ki senin annen olmuşum, hep olacağım Balım… İyi ki benim kızım
olmuşsun, hep olacaksın Balım…
Arkadaşlarının sana bıraktığı karanfilleri, en sevdiğin
Şirin Hoca’ nla sana getirdik bugün…
Bahçen çiçek açtı… Ruhunda, hep o rüyalardaki gibi, çiçeklensin Balım…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder